Book Description

Ποιος είπε ότι οι αποκαλούμενοι παλιά «στρατευμένοι ποιητές» και γενικά οι καλλιτέχνες της Αριστεράς δεν είναι επίσης ερωτικοί ποιητές, ερωτικοί καλλιτέχνες. Δεν χρειάζεται ν αναφέρω εδώ για επιβεβαίωση ότι ο Ρίτσος, ο Βρεττάκος, ο Λειβαδίτης ή ο Αναγνωστάκης έχουν γράψει εξαιρετικά ερωτικά ποιήματα, ενώ οι ερωτικοί στίχοι κάποιων απ αυτούς έχουν μελοποιηθεί από συνθέτες μας και τραγουδιούνται μέχρι σήμερα. Ο Τίτος Πατρίκιος συμπεριλαμβάνει στη συλλογή των απάντων του Ποιήματα Α, Β, Γ, Δ (εκδ. Κέδρος) πολλά τέτοια ποιήματα. Και ίσως να μη γνωρίζαμε πόσο βαθιά αισθαντικός ποιητής είναι αν δεν εμφανιζόταν αυτή η ανθολογία-επιλογή, που έκανε ο ίδιος, όχι τόσο για να μας αποδείξει πως είναι και ερωτικός ποιητής όσο για το πόσο μεγάλη σημασία έχει, για τον ίδιο και την ποίησή του, η έννοια Ερωτας. Συνοδός του ο Αρχίλοχος, που δίνει με δυο του λέξεις λυσιμελής πόθος, (δηλαδή πόθος που κόβει τα μέλη) τον τίτλο της συλλογής. Η συλλογή περιλαμβάνει 86 ποιήματα εξομολογητικά επιθυμιών, φαντασιώσεων, βιωμάτων, στοχασμού ή απολογισμού σχέσεων, γραμμένα σε αφηγηματικό τόνο. Εκτυλίσσονται μέσα σε σκηνικά συνηθισμένων δωματίων ή έξω, σε ελληνικές ή ξένες πόλεις - ελάχιστα ποιήματα διαδραματίζονται στη φύση. Με αυτά τα ποιήματα, τα πιο πολλά σε βπρόσωπο ενικού, ο ποιητής απευθύνεται στην γυναικεία ερωτική φιγούρα συνδιαλεγόμενος μαζί της. Αξιοσημείωτο το γεγονός ότι ο Πατρίκιος ακόμη και όταν είναι αιχμάλωτος του έρωτα δεν γίνεται γλυκερός και επιφανειακός στην έκφρασή του, αλλά ο λόγος του διαθέτει ειλικρίνεια, πίστη και λογική. Διάχυτες σε όλα τα ποιήματα η ευγένεια και η τρυφερότητα αλλά και η διεισδυτικότητα στο θέμα έρωτας-βίωμα και στο θέμα έρωτας-έννοια. Υπάρχουν ποιήματα που «στοχάζονται» την έννοια του έρωτα - κυρίως στις τελευταίες σελίδες του βιβλίου. Πουθενά στους στίχους του δεν διακρίνουμε στοιχεία πρόκλησης, καμία ένδειξη της βιαιότητας του πόθου και της ζωώδους του έκφρασης, κάτι που φαίνεται ότι δεν συνάδει με την αισθητική του και ίσως να περιόριζε έτσι τη σημασία του. Η ανθολογία αυτή σκοπεύει ώστε, με αφορμή τον έρωτα, να γεννηθούν σκέψεις, συναισθήματα, ρυθμοί, που όχι απλώς πλουτίζουν τον εσωτερικό κόσμο του αναγνώστη, αλλά αποδίδουν τα γενικά χαρακτηριστικά και του ίδιου του ποιητή και της δικής του ιδιοσυγκρασίας. Θάνος Φωσκαρίνης, Πόθος που κόβει τα μέλη, "Ελευθεροτυπία"/ "Βιβλιοθήκη", τχ. 672, 10.9.2011