Η αίθουσα του κονσέρτου είναι παλιά. Τυλιγμένη σε βαθύ κόκκινο βελούδο και σε σκιές. Απέξω η νύχτα, η βροχή, η πόλη του Βορρά και οι ομίχλες της. Μια γυναίκα καθισμένη στο πυκνό ακροατήριο με κλειστά μάτια ακούει το πιάνο κι έχει στα γόνατά της το πρόγραμμα που μιλάει, σε γλώσσα ξένη που δεν γνωρίζει, για τον Σοπέν και για το τέλος του. Πρόκειται για μια γυναίκα που της κληρώθηκε να διαλέξει ανάμεσα σε δυο άντρες του πάθους. Ο ένας πιστεύει με πάθος κι ο άλλος με πάθος δεν πιστεύει πουθενά. Ο ένας με πάθος ζητάει να ζήσει κι ο άλλος με πάθος να πεθάνει. Ο ένας της γνέφει από τον Παράδεισο της αγάπης του κι ο άλλος από την Κόλαση του να μην μπορεί ν αγαπήσει. Η καρδιά της γέρνει στον πιο αδύνατο.
